به گزارش روز چهارشنبه اگزیم نیوز، علی عسکری در همایش «اقتصاد ایران، اصلاح ساختارها و رفع ناترازی‌ها» اظهار داشت: در حوزه مالیات و یارانه بزرگترین معضل در کشور و حاکمیت، عدم دسترسی به اطلاعات و تقاطع اطلاعات در کشور است. باید تبادل اقتصادی برای نظام مالیاتی و شفافیت اقتصادی به عنوان یک اصل همواره در نظر گرفته شود.

وی افزود: ارزش افزوده یکی از پایه‌های مالیاتی است که به شفافیت اطلاعات کمک می‌کند. در سازمان هدفمندی یارانه‌ها از ابتدای امسال تاکنون ۷۱ درصد منابع و حدود ۱۰۲ درصد مصارف را داشته‌ایم و این یعنی ۳۰ درصد انحراف یعنی ۱۰۶ هزار میلیارد تومان ناترازی در منابع و مصارف وجود دارد؛ بنابراین ناترازی در اقتصاد یکی از ریشه‌های اصلی مصائب و مشکلات اقتصادی است.

رئیس سازمان هدفمند کردن یارانه‌ها، گفت: امروز در اقتصاد این فرهنگ حاکم را داریم که برای اصلاح، هیچکس همکاری نمی‌کند اما برای چیزی که از نو می‌خواهیم ایجاد کنیم همه هستند.

وی تاکید کرد: آنقدر ناترازی‌ها را در اقتصاد گسترده می‌کنیم که وقتی می‌خواهیم اصلاح انجام دهیم به بحران ختم می‌شود.

عسکری افزود: اگر سیاست‌ها را متناسب با شرایط اصلاح نکنیم و آن را عقب بیاندازیم و در ساختار بودجه تصمیمی برای اصلاح ناترازی نباشد، مشکلات همچنان پابرجا خواهد ماند.

حفظ انضباط در پرداخت یارانه ضروری است

 عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی نیز با بیان اینکه بهترین ابزار دولت برای بازتوزیع درآمدها، مالیات بر درآمد است، گفت: انضباط و انعطاف در نظام پرداخت یارانه باید حفظ شود.

علی نصیری‌اقدم در همایش «اقتصاد ایران، اصلاح ساختارها و رفع ناترازی‌ها» اظهار داشت: یکی از دلایلی که موجب می‌شود  افراد فکر کنند، نظام مالیاتی رفاهی یکپارچه نیست، ساختارگرایی است. تا در این ساختارها هستید، نمی‌توانید فکر بازنگری داشته باشید.

وی با بیان اینکه در نظام مالیات‌ستانی دچار گرفتاری شدید هستیم، افزود: در ادبیات اقتصادی بخش عمومی بهترین ابزار در جعبه ابزار دولت برای بازتوزیع درآمدها، مالیات بر درآمد است که یارانه درآمدی هم در آن گنجانده می‌شود. بنابراین نه درآمد مالیاتی درستی می‌توانیم بگیریم و نه توزیع مناسبی داریم. در حقیقت دو مسیر درست کرده‌ایم که هر دو مسیر ناکارآمد هستند.

عضو هیات علمی دانشگاه طباطبایی اضافه کرد: بنابراین نیاز به راه حل‌های جایگزین داریم و برای رسیدن به این راه حل چاره‌ای جز گذار به یک نظام مطلوب نداریم. در هر سیستمی نیاز به هر دو فاکتور انضباط و انعطاف داریم و باید ببینیم که چگونه می‌خواهیم انعطاف را در سیستم حفظ کنیم ضمن اینکه انضباط در پرداخت یارانه نیز باید حفظ شود.